Naprzemiennie z MAGiem gram sobie w Skyrima. Ku uldze mojej małżonki, która ostatnio wścieka się jak słyszy z głośników strzelanie (dziwnym nie jest - młody tłucze w tytuły, w których strzelanie to norma - Uncharted, Just Cause 2 czy MW3, więc pewnego rodzaju przesyt jest - choć ja jestem szczerze zdziwiony).
Po pierwsze - to "Fallout 3 with swords" (wcześniej mówiono o F3, że to "Oblivion with guns", więc kółeczko się zamyka; Oblivion to poprzednia część sagi The Elder Scrolls). Szybko odnalazłem się w grze i systemie rozwoju i prowadzenia postaci, questów, przedmiotów, ich rozwijania czy też mechanizmów krycia się i samej walki. Pod tym względem - wymiata, bo uważam, że engine Falloutów (3 i New Vegas) sprawdza się w rpg.
Gram mrocznym elfem. Kreuję go na wiedźmina (zatruty, magiczny miecz w jednej ręce, fireball w drugiej). Mnogość uzbrojenia i broni - powala, aż czasem nie wiadomo co z sobą nosić, ale ja konsekwentnie trzymam się elfich wyrobów. Tym bardziej, że można je samemu tworzyć i ulepszać.
I to jest fajne. Każda czynność jaką robimy w grze, zwiększa nam umiejętność, która jest potrzebna do tego, by coś robić lepiej. Im więcej macham mieczem, tym bardziej rośnie skill "one-handed weapons". Im więcej przekuwam stali w miecze czy zbroje - rośnie kowalstwo. Tu, dzięki pewnej sztuczce, stałem się mistrzem w wykuwaniu żelaznych sztyletów. Mechanika gry jest bezlitosna - cokolwiek robisz, zwiększa poziom umiejętności; im wyższa umiejętność - tym lepsze rezultaty. Iron Dagger to najtańszy sposób na kowalstwo - wymaga tylko sztabki żelaza i paska skóry. Inne bronie czy zbroje już są bardziej zasobożerne. Po setkach wykutych sztyletów, mój skill osiągnął zaawansowanie 80/100 (startuje się od śmiesznych kilku, kilkunastu punktów) co pozwala wykuwać miecze o dużo lepszych właściwościach niż podstawowe (np. elfi miecz o bazie 27 damage u mnie ma 47).
Tak więc przez pewien czas nie robiłem nic innego tylko łaziłem po kopalniach, szukałem rudy żelaza, kopałem ją, przetapiałem na sztabki, wreszcie lazłem do kowala i dzięki jego uprzejmości mogłem użyć kuźni. Ten swoistego rodzaju leveling przetykany był eksploracją świata i robieniem questów.
Podobnie jak w Fallout, po pewnym czasie mamy gazillion porozpoczynanych questów . Ich wykonanie rzuca nas z jednego krańca świata na drugi i o tyle jest dobrze, że później można szybko przemieszczać się z jednej lokacji na drugą, o ile wpierw się do niej dotrze. Na piechotkę lub konno (koń jaki jest każdy widzi, i widzi, że w Skyrim z niego się nie powalczy, więc słynne DLC z Obliviona "Zbroja dla konia" tu w niczym nie pomoże).
W chwili obecnej, poza setką questów do dokończenia, moja postać, która dokulała się do 24lvl, za chwilę będzie mistrzem kowalstwa (przy okazji też zaklinaczem przedmiotów, alchemikiem, kucharzem, krawcem). A jak już będzie - to w pierwszej kolejności trzeba ulepszyć i umagicznić elfią zbroję. A potem zrobić nowy, lepszy miecz, by zabicie smoka odbyło się dwoma, a nie czterema ciosami miecza.
O ile w rzeczonego smoka trafię.
Dostępne na: PC, X360, PS3
Wymagania minimalne:
Windows XP/7/Vista; procesor dwurdzeniowy 2GHz; 2GB RAM; VGA 512MB; DirectX 9.0c
Tekst oryginalny pochodzi ze strony Grania Czas!
Nabiłem w tym cholerstwie dziesiątki godzin i leveli, a nie ukończyłem nawet 10% fabuły... wciąga :P Muszę się w końcu skusić i dotrwać do końca, ale NWN, BG i Fallout złowieszczo spoglądają i się upominają w kolejce ;d
OdpowiedzUsuń