Głupotą byłoby zakładanie, że ktoś CS’a nie zna. Nie będę więc szczegółowo opisywał każdego elementu gry, a skupię się bardziej na mojej ocenie całości.
Poniższy opis dotyczy najpopularniejszej odmiany gry, oznaczonej numerem 1.6. Warto jednak na wstępie wspomnieć, że oprócz zwykłej wersji istnieje niemal identyczny portable (grę uruchamia się przez samo rozpakowujące się archiwum, którego pliki są usuwane po wyjściu do Windowsa), świetnie nadająca się choćby na nudną lekcję informatyki, choć nie do końca legalna…
Przejdźmy jednak do konkretów. CS istniał początkowo jako multiplayerowy mod do Half-Life’a. Okazał się jednak tak popularny, że Valve rozpoczęło sprzedaż wersji steamowej i pudełkowej. Dziś, po wielu latach od premiery, nadal jest to jeden z najpopularniejszych sieciowych FPS’ów, choć jego pozycję w e-sporcie wyparła nowa część, powstała na silniku Source. Rozgrywka jest banalnie prosta. Naprzeciw siebie stają dwie drużyny: terroryści i antyterroryści (cóż za niespodzianka…). Celem tych pierwszych jest podłożenie bomby, pilnowanie zakładników lub zabicie VIP-a. Drudzy mają oczywiście do wykonania antagonistyczne zadania: rozbrojenie bomby itd. Naturalnie rundę można wygrać w teoretycznie prostszy sposób – poprzez wybicie wszystkich oponentów, do tego też sprowadza się większość meczów. Niezależnie od metody działania, będziemy potrzebowali odpowiedniego sprzętu. Broń i ekwipunek kupujemy za pieniądze otrzymywane w czasie gry. Zabójstwa, uwolnienie cywila – wszystko to przekłada się na stan naszego konta. Dolary możemy zaś wydawać na różnego rodzaju karabiny, granaty, pistolety… Uzbrojenie to mocna strona gry; do wyboru mamy zatrzęsienie strzelb snajperek i wszystkiego, czego wrogu do nieszczęścia potrzeba. Każda broń zaś zasadniczo różni się od innej – co ważne, różnice widać gołym okiem podczas grania.
Oprawa graficzna jest dziś wręcz tragiczna. Animacje są ultra-nierealistyczne, modele kanciaste, a tekstury bardzo proste. Broń różni się dźwiękiem, ale już odgłos upadku z dużej wysokości woła o pomstę do nieba (a w przypadku terrorystów – do piekła). Wszystko to jednak powoduje, że CS ma bardzo niskie wymagania, a dzięki temu można go odpalić wręcz na kalkulatorze.
Jak to więc możliwe, że gra odniosła tak wielki sukces? Niskie wymagania, proste zasady oraz podatność na tworzenie map i modów zrobiły swoje. W multi gra potrafi wciągnąć na długie tygodnie (miesiące? lata?). Jako jednak, że ja wolę nieco „inteligentniejszą”, a nie polegającą wyłącznie na wyrobionych odruchach rozrywkę, nie mogę CS’a ocenić zbyt wysoko.
Ocena: 4
Grafika: 3
Dźwięk: 3
Gameplay: 6
+ Niskie wymagania sprzętowe
+ Otwarty silnik
+ Spora liczba graczy na serwerach
- Oprawa
- Niezbyt inteligentna rozgrywka
- Podobno uzależnia…
- Cheaterzy
- Sporo reklam w grze
Producent/Wydawca: Valve Software / Vivendi
Dostępne na: PC
Wymagania minimalne:
procesor 500MHz; 96MB RAM; SVGA 16MB; Windows 95/98/NT/XP/2000/Vista; 500MB HDD; dostęp do Internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz